Spec: Rozdział 22

-T-t-t-t-trup! Trup! Trup!- Krzyczał jakiś urzędnik ministerstwa, biegnąc jak pijany przez korytarz i potrącając każdego mijanego przez siebie czarodzieja.- Zwłoki!- Wykrzyknął desperacko, chwytając za ramiona idącego w kierunku kominka Harrego. Ten zupełnie spokojny, uniósł ironicznie brew.

-Och, doprawdy?- Mruknął obojętnie.

-Tak! Z p-poderżniętym gardłem!

-I?

-Jak to ,,i’’?- Wykrzyknął ze zgrozą.- Nic to pana nie rusza, panie Potter?!

-Nie.

-A-a-ale…

-A była krew?- Wyszeptał mu do ucha.- Czerwona posoka, sącząca się z ciała, rozlewającą się po podłodze, tworząca rubinowy, gęsty dywan… pachnie tak słodko a zarazem metalicznie, czy patrzyły na ciebie te puste, pozbawione życia oczy, ta pobladła trupia twarz, wykrzywiona w grymasie przerażenia…?- Urzędnik tylko pozieleniał na twarzy, ale zamiast zwymiotować po prostu zemdlał. A Ghost ani myślał go łapać, tylko zaśmiał się zimno.- Hej, panie Aurorze.- Zawołał, jakiegoś przechodzącego człowieka w żółtej szacie.- Ten tutaj zemdlał. Wcześniej coś majaczył, może powinniście go zawieść do Munga?

-Och, tak.- Przytaknął, klękając przy nieprzytomnym urzędniku.- Dziękuje panie Potter. Zajmę się tym.

-Nie ma sprawy.- Wzruszył ramionami, wpychając ręce w kieszenie, po czym wkroczył w szkarłatne płomienie przenosząc się z powrotem do swojego zamku, swojej twierdzy. Musiał przecież przygotować się na powrót do Hogwartu. Był pewien, że Phantom po cichu po nim posprząta i nikt nigdy nie dowie się o martwym członku Zakonu Feniksa który próbował przekupić sędzię. Nikt, prócz Dumbledora rzecz jasna.

*

Harry wyciągnął spod łóżka duży, czarny kufer z wieloma przegrodami. Położył go na łóżku i otworzył machnięciem ręki. Teraz kiedy nie musiał się już ukrywać, mógł zabrać ze sobą do Hogwartu o wiele więcej ciekawych rzeczy aniżeli tylko peleryna niewidka i mapa Huncwotów. Większość jego zabawek miała wątpliwą legalność a za pozostałe dostałby po prostu dożywocie w Azkabanie.

Oczywiście, jeśli dałby się złapać i zamknąć.

Gdy spakował już prawie wszystko, jego wzrok padł na jedną kopertę z przerwaną pieczęcią ministerstwa magii. Zamyślony wyciągnął list i przeczytał go. Było to pozwolenie na używanie magii. Zupełnie zapomniał o drugiej części tej wiadomości informującej o przybyciu do Hogwartu inkwizytora ministerstwa, mającego zadbać o bezpieczeństwo uczniów w tych, jak to określił pan minister ,,mrocznych czasach’’.

Zastanawiał się czy może coś z tym zrobić…, po chwili namysłu postanowił porozmawiać z Lucjuszem. Nawet pomimo akcji w departamencie tajemnic arystokrata nadal zajmował wysoką pozycje w szeregach czarodziejskiego rządu.

Zaczarował swoje rzeczy tak, by same się spakowały, po czym opuścił pokój i skierował się w stronę salonu gdzie kominek był podłączony do sieci Fiuu. Na korytarzu natknął się na Hermione. Nie zatrzymał się, więc zrównała z nim krok.

-Właśnie cię szukałam.- Oznajmiła. Trzymała przytulonych do piersi kilka woluminów.- Tak się zastanawiałam, czy nie mogłabym pożyczyć kilku książek z twojej biblioteki.

-Pewnie.- Zgodził się od razu.- Ale zabezpiecz je dobrze, jeśli są nielegalne.

-A jak…

-Rzuć zaklęcie Aufero Larvis.- Polecił.- Służy do sprawdzania legalności i nielegalności przedmiotów. Używają go głównie Aurorzy. Jeśli książka została oficjalnie uznana przez ministerstwo za nielegalną nad okładką pojawi się czerwona pieczęć ministerstwa. Jeśli nic takiego się nie stanie, książka jest legalna nawet jeśli prawi o czarnej magii.

-A jak mam je zabezpieczyć?- Zapytała.- Pewnie zwykły czar maskujący nie podziała.

-Obice Mentior.- Mruknął, gdy weszli do salonu. Wyciągnął z dzbanka garść proszku Fiuu i rzucił nim w płomienie.- Malfoy Manore.- Powiedział a te momentalnie przybrały barwę jasnego szmaragdu. Hermiona obserwowała jak oczy Harrego stają się lekko zamglone, jak zawsze gdy się rozmawia przez kominek. Zaraz w ogniu pojawiła się twarz Lucjusza Malfoya.

-Pan Potter?- Wydał się zaskoczony tym połączeniem oraz miejscem z którego zostało one wykonane.

-Dzień dobry, Lucjuszu.

-W czym mogę ci pomóc?- Mężczyzna zmarszczył lekko brwi, rozglądając się dookoła.

-Właściwie to zastanawiałem się w jaki sposób Voldemort nakłonił cię do tego byś mi pomagał.

-I Fiuka pan do mnie panie Potter tylko po to, by zadać to pytanie?

-Nie.- Zaprzeczył szczerze.- Ale mógłbyś odpowiedzieć.

-Czarny Pan.- Zawahał się lekko.- Powiedział, że jest możliwość iż staniesz po naszej stronie oraz pomożesz skontaktować się z grupą morderców i przekonasz ich do zostania sojusznikami Czarnego Pana.- Wyznał.- Nie wiem dlaczego tak nagle zmieniłeś zdanie co do stron w wojnie, ale ufam osądowi mojego pana…

-Rozumiem.- Przerwał mu.- A teraz ważniejsza sprawa. Słyszałeś może o inkwizytorze który ma się pojawić w Hogwarcie?

-Słucham?

-A więc nie.

-Mogę zapytać, jak wszedłeś w posiadanie takich informacji?

-Knot mi powiedział.- Wzruszył ramionami.- Mógłbyś spróbować dowiedzieć się kto został wybrany na stanowisko tego inkwizytora i ewentualnie polecić Vincenta Robespierre?

-Nie znam tej osoby.

-Pracuje jako niewymowny.- Wyjaśnił.- Zwykle ludzie nie znają ich tożsamości.

-Co nie tyczy się ciebie.

-Ja nie jestem człowiekiem.

-Słuszne spostrzeżenie.

-Och?- Uniósł brew.- Czyżby Voldemort powiedział ci o czymś jeszcze, Lucjuszu?

-Masz na myśli swój wampiryzm?- Pokręcił głową.- Ale mam swobodny wgląd do akt ministerstwa a jako, że jestem śmierciożercą interesowałem się swego czasu Harrym Potterem. Z twoich słów mogę wnioskować, że pomagasz Czarnemu Panu. To prawda?

-Nie jestem śmierciożercą, Lucjuszu.- Uśmiechnął się lekko.- Będę oczekiwał twojej sowy. Do zobaczenia.- Powiedział i przerwał połączenie.

-Inkwizytor?- Hermiona spojrzała na niego.- Jak Umbridge?

-Nie do końca.- Pokręcił głową.- Ten ma być bardziej nastawiony na bezpieczeństwo uczniów niż na kontrolę szkoły, ale z Knotem nigdy nic nie wiadomo. Lepiej przygotować się na wszystko.

-Chcesz umieścić kogoś od siebie w Hogwarcie w roli Inkwizytora.- Zgadła.

-Tak.- Przytaknął, wkładając rękę do kieszeni i wyczuwając w niej kopertę.- Zawsze lepiej jest mieć kogoś kto będzie krył twoje plecy. Jesteś już spakowana, Hermiono?

-Prawie.- Przytaknęła.- Masz zamiar zabrać nas na pokątną?

-Nie jesteście więźniami.- Zaśmiał się.- Możecie równie dobrze sami sobie iść. Ale tak, mam zamiar was tam zabrać. W końcu po jutrze jest wyjazd do Hogwartu, kiedyś trzeba zrobić zakupy. Możesz powiedzieć reszcie? Spotkamy się w holu, powiedzmy o dwunastej.

-Zgoda. To ja wracam do pakowania.- Dodała i opuściła pomieszczenie. Potter wyszedł na taras, podziwiając miasto. Zamek Navarre był niezwykły. Mieścił się na najwyższej skale, górzystej wyspy leżącej po środku zatoki również otoczonej górami. Oprócz ich twierdzy, była tam również przystań, stadion Quidditcha oraz wiele domów zamieszkanych przez różne rasy magiczne. Przez całe swoje życie Harry spotkał mnóstwo stworzeń które zostały odrzucone przez społeczeństwo i zaoferował im schronienie w zamian za lojalność. Nawet nie musiał tego mówić. To była taka niepisana umowa. Byli mu tak wdzięczni, że zrobiliby dla niego wszystko. W pewnym sensie, byli członkami mafii Spectrum. Największej istniejącej mafii, mającej więcej członków niż nawet same Genesis, ale ci o tym nie wiedzieli.

Wyciągnął list od Toma. Jakoś zupełnie o nim zapomniał. Był ciekaw co Riddle do niego napisał. Gdy tylko o nim pomyślał, przed oczami znów stanął mu ich pocałunek. Ale już się tym nie zadręczał. Uznał, że tak po prostu musi być i już. Pragnął Marvola i chciał, żeby to się powtórzyło, nawet jeśli było jedynie owocem chwilowego zauroczenia.

Powoli otworzył kopertę.

Drogi Harry

Uznaj wysłanie Lucjusza na twoją rozprawę jako przypieczętowanie naszej umowy. Rozkazałem mu być na twoje rozkazy. Nie był specjalnie zadowolony, ale kiedy wspomniałem o tym iż możesz nawiązać kontakt ze Spectrum od razu zmienił nastawienie. Z nas wszystkich (prócz mnie, rzecz jasna) to on najbardziej chciał was odnaleźć. To zabawne, nie sądzisz? Chcę zobaczyć jego minę gdy dowie się kim naprawdę jesteś.

Mam nadzieje, że wygrasz rozprawę, chociaż z prawnikiem Malfoya przegrana nie wchodzi w grę. To będzie pierwszy krok do zniszczenia starego piernika. Podejrzewam, że masz zamiar wrócić do Hogwartu, prawda?

By ułatwić nam kontakty, wysłałem ci pierścień, znajdziesz go w kopercie. Noś go cały czas! Działa podobnie jak mroczny znak, jednak zamiast bólu poczujesz przejmujące zimno w palcu gdy będę cię wzywał. Skupiając się na tym uczuciu będziesz mógł się deportować do mojego dworu nie zważając na jakiekolwiek bariery, nawet te strzegące szkoły. Również z nim, możesz deportować się do Czarnego Dworu bez wezwania.

L.V

Ps: Mam nadzieje, że niedługo się spotkamy. Nie uważasz, że powinniśmy porozmawiać? Tylko tym razem ja wybiorę miejsce.

-Pomyślałby kto, że nie podobało ci się w wesołym miasteczku, Riddle…- Burknął lekko rozbawiony. Wyciągnął z koperty pierścień. Miał kształt srebrnego węża w pysku trzymającego szklanką kulkę a w niej pływały, nie mieszając się trzy kolory. Czerwony, zielony i niebieski. Wsunął go na palec i obejrzał jak panna młoda pierścionek zaręczynowy. Był trochę zawiedziony, że Tom nie nawiązał otwarcie do ich pocałunku, ale co takiego mógł napisać? Postscriptum było wystarczającym uświadomieniem chłopaka w tym, że Czarny Pan nie zapomniał o tym wydarzeniu i nie zamierzał tego tak zostawić.

A Harry nawet się cieszył. Też nie lubił zostawiać spraw niedokończonych, ale to nie jego wina, że spanikował. Przecież nie codziennie pod wpływem impulsu całuje się najpotężniejszego czarnoksiężnika na świecie.

No, nie co dzień też chodzi się z wyżej wymienionym na randki do Wesołego Miasteczka, bo to… w pewnym sensie była randka, chociaż nie bardzo zaplanowana. Harry po prostu nie chciał wybierać żadnego z tych mrocznych miejsc wymienionych przez jego przyjaciół. No dobrze, ale mógł zabrać go do restauracji…, McDonalda na przykład. Nie znał nikogo kto poszedłby do McDonalda na randkę.

Dlaczego on o tym myśli?

Cholera!

Podsumujmy: Jego działania tamtego wieczoru kierowane były tylko i wyłącznie samolubnymi pobudkami ponieważ Ghost nigdy nie był w wesołym miasteczku i chciał tam pójść. Koniec, kropka.

A to co się stało potem…

-Zaraz, zaraz.- Zmarszczył brwi.- Potem? Przecież to był tylko jeden cholerny pocałunek! Nic się nie wydarzyło. Fuck.

-Pomyślałby kto, że po wygranej rozprawie będziesz miał dobry humor.

-Ktoś ci kiedyś wspomniał, że nie masz wyczucia czasu, Severusie?- Nawet nie spojrzał na swojego ojca chrzestnego.

-Mam ten problem tylko z tobą.- Wzruszył ramionami, podchodząc do chłopaka.- Zastanawiam się czy powinienem wrócić do Hogwartu…- Przyznał trochę niepewnie.

-Dlaczego?

-Czyżbyś zapomniał, że tak całkiem niedawno Dumbledore próbował spalić mnie żywcem?- Uniósł brew.- Gdy wrócę do szkoły na pewno znowu spróbuje się mnie pozbyć.

-Zapewne.- Zgodził się.- Ale myślę, że powinieneś wrócić. To wyprowadzi go z równowagi a w szkole nie będzie mógł cię tknąć.

-Skąd ta pewność?- Zakpił.

-Ponieważ znalazłeś się pod naszą ochroną.- Uśmiechnął się z lekkim westchnięciem.- Do tego im więcej mamy ludzi w Hogwarcie tym lepiej a podczas obecności Inkwizytora, Dumbledore nie będzie mógł cię otwarcie zaatakować.

-Inkwizytora?

-Och, ty też o tym nie słyszałeś.

-Nie.

-Ministerstwo wysyła swojego człowieka do zamku by zadbał o bezpieczeństwo uczniów.

-Knot z każdym rokiem ma coraz gorsze pomysły.- Burknął.- Niby jak miałby to zrobić?

-Raczej by mu się to nie dało, ale to jest z korzyścią dla nas.

-Tak?

-Mhm.- Wyszczerzył się złośliwie.- Dumbledore nie będzie mógł otwarcie działać kiedy urzędnik ministerstwa będzie w pobliżu. Nawet jeśli nie uda nam się wykopać go ze stanowiska to wszystko dostanie się do prasy i wiara ludzi w dyrektora znacząco podupadnie. Już podupada, odkąd Prorok opublikował artykuł o procesie.

-Czyli twoim celem jest wyrzucenie Albusa ze szkoły?

-Nie.

-A więc co?

-Zniszczenie go.

*

Następnego dnia wybrali się na Pokątną. Quiet, Anna, Alex, Nicholas, Vicki oraz Regulus dostali swoje listy z Hogwartu po tym jak wyrazili chęć uczęszczania do wyżej wymienionej placówki. Ghost podejrzewał, że Dumbledore również Katherin zapisał do szkoły której był dyrektorem i chłopak podejrzewał, że w najbliższej przyszłości ją zamorduje, jeśli różowa Landryna nie będzie trzymać się od niego z daleka. Za cholerę przypominała mu Umbridge… jej młodszą wersje.

To nie tak, że nie lubił różowego. Serio, nie miał powodu by nienawidzić ten kolor, chociaż preferował zielony i niebieski, to nadmiar czegokolwiek ostatecznie powoduje, że zaczynasz tym rzygać a ta dziewczyna była cała różowa! Nawet włosy miała w tym kolorze… błee, ohyda.

*

-Quiet, Severusie.- Zwrócił się do dwóch idących przodem postaci w czarnych płaszczach z zakrywającymi twarze kapturami. Zdecydowali, że najlepiej będzie na razie nie zdradzać, że Mistrzowi Eliksirów nic nie jest i zaskoczyć Dropsa podczas powitalnej uczty.

-Tak?- Shadow spojrzał na niego, tak samo jak pozostali.

-Moglibyście pójść ze mną na Nokturn?- Zapytał.- Chcę ci kogoś przedstawić, Severusie.

-Zgoda.

-W takim razie spotkamy się w lodziarni.- Zaproponowała Vicki. Ona dobrze wiedziała, kogo Harry ma zamiar przedstawić profesorowi. Chłopak skinął głową i razem z dwójką czarodziejów oddalił się od grupy w stronę najmroczniejszej ulicy czarodziejskiego Londynu. Gdy tylko przekroczył jej próg na jego ramionach pojawił się czarny płaszcz a na twarzy maska Ghosta. Przecież Złoty Chłopiec nie mógł być widziany na Nokturnie. Na razie.

Skierowali się do jednego z barów w którym Potter był już wcześniej. Usiedli przy jednym z najbardziej oddalonych stolików a mężczyzna za ladą bez słowa ruszył w kierunku nich z tacką na której stało wino i kieliszki, ale ku jego zdziwieniu Ghost machnięciem ręki nakazał mu nie podchodzić.

-Nie zostaje długo.- Wyjaśnił.

-Gdzie jest osoba którą chcesz mi przedstawić?- Zapytał Sev, ale w tym momencie do baru wszedł Inferno. Usiadł przy ich stoliku i ściągnął maskę.

-Cześć, Ghost.- Uśmiechnął się.

-Witaj, Vincencie.- Odparł.- Profesorze, to mój przyjaciel Vincent Robespierre. Inferno, na pewno słyszałeś o Severusie Snapie.

-Niejeden raz.- Przyznał, ściskając dłoń mężczyzny.- Miło mi cię znów widzieć, Shadow.

-Wzajemnie.- Wyszczerzył się.- Ale nadal nie rozumiem, dlaczego Harry zadał sobie trud by was ze sobą poznać?

-Ponieważ Vin będzie ochroniarzem twojego ojca.- Wyjaśnił cierpliwie Ghost.- W Hogwarcie.

-Jak to?

-To dzięki Lucjuszowi.- Wyjaśnił blondyn.- Załatwił mi posadkę Inkwizytora Hogwartu.- Zachichotał.- Chociaż nie wiem czy powinienem być mu za to wdzięczny czy wręcz przeciwnie.